Het niet-zondagskind 1-11-08
Hij was mooi. Niet zomaar mooi. Als ik zeg mooi dan bedoel ik echt mooi. Nooit was er zo'n mooi kind gezien in het koningkrijk. Er was slechts één probleem, hij kon niet praten...... Hij had het gewoonweg nooit geleerd.
Waarom niet?
Niemand had hem ooit durven aanspreken, bang dat hij hen te min zou vinden... Zelfs zijn ouders, durfden dit niet.
Toch was hij gelukkig. Levend was hij namelijk, en dat voelde hij. Ook werd hij grespecteerd. Dit was genoeg voor hem.
--------------------------------------------------------------------------------
Toen hij in het donker naar buiten keek, zag hij de wereld zoals hij werkelijk was. En hij dacht:'' Waarom wil je alles wat je niet kan krijgen?''
''Hersenkrakers''vindt de schrijver het.
Hij heeft hier overnagedacht en is tot de conclusie gekomen, dat er geen conclusie is. De schrijver heeft innerlijk besloten dat de lezer ook wel is wat mag doen. De schrijver vindt dat de lezer te veel door de schrijver wordt geholpen, de lezer is geen zondagskind.
--------------------------------------------------------------------------------
En zo slaat de titel van vandaag weer op alle stukjes.
Vandaag is het donker. Ik hou niet van donker.
De Schrijver
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten