Hij baarde kinderen deel 9

Het kind dat met zijn neus de boter net miste

De donkere dagen komen er weer aan. Je zou denken dat ze al begonnen zijn, met al die donkerte de laatste tijd. En de winter is nog niet eens begonnen! De schrijver is meer een zomerkind. Geef mij maar een zonnetje op mijn bolletje. De schrijver is erachter gekomen dat hij van perspectief wisselingen houdt, ik geef ook toe het wordt er vaag van.

Dagelijks zijn dragelijke dagen gedragen op een dragelijke manier, wist hij veel. Vaag was hij, net als zij, zij was wellicht vager. Maar onmogelijk zo vaag als ik. Snapt u het nog?

------------------------------------------------------------------------------------------------

En maar hopen en hopen op pakjesavond. dat de sint hun maar niet zou vergeten. Op vier december zag het er allemaal nog zo goed uit. Klaar had in haar schoen een brief gekregen dat sint morgen langs zou komen, om dat ze het hele jaar zo zoet was geweest. Op vijf december 10.00 pm ging het mis.... Sint.. was .. boos.
Klaar had in plaats van een winterpeen, zouhoutwortel in haar schoen gedaan. Nu was Amerigo ziek. Zo viel Klaar met haar neus net naast de boter.
Arm kind.
Hopelijk vergititgt ze Rudolf straks niet. Zou toch lullig zijn.

De schrijver