Het kind dat met zijn neus de boter net miste
De donkere dagen komen er weer aan. Je zou denken dat ze al begonnen zijn, met al die donkerte de laatste tijd. En de winter is nog niet eens begonnen! De schrijver is meer een zomerkind. Geef mij maar een zonnetje op mijn bolletje. De schrijver is erachter gekomen dat hij van perspectief wisselingen houdt, ik geef ook toe het wordt er vaag van.
Dagelijks zijn dragelijke dagen gedragen op een dragelijke manier, wist hij veel. Vaag was hij, net als zij, zij was wellicht vager. Maar onmogelijk zo vaag als ik. Snapt u het nog?
------------------------------------------------------------------------------------------------
En maar hopen en hopen op pakjesavond. dat de sint hun maar niet zou vergeten. Op vier december zag het er allemaal nog zo goed uit. Klaar had in haar schoen een brief gekregen dat sint morgen langs zou komen, om dat ze het hele jaar zo zoet was geweest. Op vijf december 10.00 pm ging het mis.... Sint.. was .. boos.
Klaar had in plaats van een winterpeen, zouhoutwortel in haar schoen gedaan. Nu was Amerigo ziek. Zo viel Klaar met haar neus net naast de boter.
Arm kind.
Hopelijk vergititgt ze Rudolf straks niet. Zou toch lullig zijn.
De schrijver
zaterdag 29 november 2008
Hij baarde kinderen deel 8
Het dromende mini-kind
Draai door de draaideur en je stapt een andere wereld binnen, een wereld vol cadeau's Overal staan hoog opgstapelden producten. En iedereen koopt, echt iedereen. Zelfs de zwerver koopt iets voor zijn mede-zwervers. het is een waterpijp. Doe maar duur, denkt de schrijver dan. Weten we ook weer waar hij de hele dag voor zit te bedelen.
Bij de kinderspeelgoedafdeling zie ik een hoop bijenkorfmedewerkers verkeleed als zwartepiet, een beetje met de kinderen spelen. Het zou me eigenlijk best grappig lijken als één van die medewerkers pedofiel zou zijn. Pedopiet, hahaha. Die zou dan zo grappig zeggen:''Nee kindje, twister hoor je zonder broek te spelen, want anders kan ik toch niet zeggen, rechter bal op rood?
Soms draaf ik een beetje door. Maar geef toe het is leuk bedacht. Wel erg vies. Ik zou het verschrikkelijk vinden als dat in het echt zou gebeuren, iehl. Ik zit nu zo'n beetje te kotsen op mijn toetsenbord, van afgunst. Lekker hè? Nee hoor grapje. Ik heb het geschreven om over na te denken. Hoe kan je de kleine mens het best beschermen? Eén ding is zeker. Al die pieten werken niet mee!
De Schrijver
Draai door de draaideur en je stapt een andere wereld binnen, een wereld vol cadeau's Overal staan hoog opgstapelden producten. En iedereen koopt, echt iedereen. Zelfs de zwerver koopt iets voor zijn mede-zwervers. het is een waterpijp. Doe maar duur, denkt de schrijver dan. Weten we ook weer waar hij de hele dag voor zit te bedelen.
Bij de kinderspeelgoedafdeling zie ik een hoop bijenkorfmedewerkers verkeleed als zwartepiet, een beetje met de kinderen spelen. Het zou me eigenlijk best grappig lijken als één van die medewerkers pedofiel zou zijn. Pedopiet, hahaha. Die zou dan zo grappig zeggen:''Nee kindje, twister hoor je zonder broek te spelen, want anders kan ik toch niet zeggen, rechter bal op rood?
Soms draaf ik een beetje door. Maar geef toe het is leuk bedacht. Wel erg vies. Ik zou het verschrikkelijk vinden als dat in het echt zou gebeuren, iehl. Ik zit nu zo'n beetje te kotsen op mijn toetsenbord, van afgunst. Lekker hè? Nee hoor grapje. Ik heb het geschreven om over na te denken. Hoe kan je de kleine mens het best beschermen? Eén ding is zeker. Al die pieten werken niet mee!
De Schrijver
Hij baarde kinderen deel 7
Het kind met meetingmoods 17-11-08
Vandaag schrijf ik op ander papier. (orgineel staat altijd op papier vandaag op geel papier wat dus anders is). Hoezo? We gaan tijden terug in de tijd. De man in het zwarte pak begint:''Het witte papier is te duur! We moet goedkoper. De rest van de tafel geeft toe. Vandaar dus. Oke dit was onzin. Waarom dan wel? De schrijver wilde wel is iets nieuws, gewoon voor de verandering.
Ook de gele kleur omdat Obama president is geworden. Die gaat toch witpapier verbieden en dus oefent de schrijver alvast een beetje.
Voor als de lezer dit serieus mocht nemen, zegt de schrijver doe dit niet. Vandaag wordt de schrijver gesponserd door meetingmoods.nl vandaar ook de titel van dit stuk. Waarom gesponserd? nou deze ''hij baarde kinderen'' staat op een velletje van meetingmoods.nl
vandaar.
Eigenlijk best raar altijd als ik deze verhaaltjes op internet zet is hij veel korter dan op een blaadje. Want ik schrijf altijd een blaadje vol. dit vindt de schrijver stom stom is een stom woord stom.
De schrijver.
Vandaag schrijf ik op ander papier. (orgineel staat altijd op papier vandaag op geel papier wat dus anders is). Hoezo? We gaan tijden terug in de tijd. De man in het zwarte pak begint:''Het witte papier is te duur! We moet goedkoper. De rest van de tafel geeft toe. Vandaar dus. Oke dit was onzin. Waarom dan wel? De schrijver wilde wel is iets nieuws, gewoon voor de verandering.
Ook de gele kleur omdat Obama president is geworden. Die gaat toch witpapier verbieden en dus oefent de schrijver alvast een beetje.
Voor als de lezer dit serieus mocht nemen, zegt de schrijver doe dit niet. Vandaag wordt de schrijver gesponserd door meetingmoods.nl vandaar ook de titel van dit stuk. Waarom gesponserd? nou deze ''hij baarde kinderen'' staat op een velletje van meetingmoods.nl
vandaar.
Eigenlijk best raar altijd als ik deze verhaaltjes op internet zet is hij veel korter dan op een blaadje. Want ik schrijf altijd een blaadje vol. dit vindt de schrijver stom stom is een stom woord stom.
De schrijver.
maandag 10 november 2008
Hij baarde kinderen deel 6
Het niet-zondagskind 1-11-08
Hij was mooi. Niet zomaar mooi. Als ik zeg mooi dan bedoel ik echt mooi. Nooit was er zo'n mooi kind gezien in het koningkrijk. Er was slechts één probleem, hij kon niet praten...... Hij had het gewoonweg nooit geleerd.
Waarom niet?
Niemand had hem ooit durven aanspreken, bang dat hij hen te min zou vinden... Zelfs zijn ouders, durfden dit niet.
Toch was hij gelukkig. Levend was hij namelijk, en dat voelde hij. Ook werd hij grespecteerd. Dit was genoeg voor hem.
--------------------------------------------------------------------------------
Toen hij in het donker naar buiten keek, zag hij de wereld zoals hij werkelijk was. En hij dacht:'' Waarom wil je alles wat je niet kan krijgen?''
''Hersenkrakers''vindt de schrijver het.
Hij heeft hier overnagedacht en is tot de conclusie gekomen, dat er geen conclusie is. De schrijver heeft innerlijk besloten dat de lezer ook wel is wat mag doen. De schrijver vindt dat de lezer te veel door de schrijver wordt geholpen, de lezer is geen zondagskind.
--------------------------------------------------------------------------------
En zo slaat de titel van vandaag weer op alle stukjes.
Vandaag is het donker. Ik hou niet van donker.
De Schrijver
Hij was mooi. Niet zomaar mooi. Als ik zeg mooi dan bedoel ik echt mooi. Nooit was er zo'n mooi kind gezien in het koningkrijk. Er was slechts één probleem, hij kon niet praten...... Hij had het gewoonweg nooit geleerd.
Waarom niet?
Niemand had hem ooit durven aanspreken, bang dat hij hen te min zou vinden... Zelfs zijn ouders, durfden dit niet.
Toch was hij gelukkig. Levend was hij namelijk, en dat voelde hij. Ook werd hij grespecteerd. Dit was genoeg voor hem.
--------------------------------------------------------------------------------
Toen hij in het donker naar buiten keek, zag hij de wereld zoals hij werkelijk was. En hij dacht:'' Waarom wil je alles wat je niet kan krijgen?''
''Hersenkrakers''vindt de schrijver het.
Hij heeft hier overnagedacht en is tot de conclusie gekomen, dat er geen conclusie is. De schrijver heeft innerlijk besloten dat de lezer ook wel is wat mag doen. De schrijver vindt dat de lezer te veel door de schrijver wordt geholpen, de lezer is geen zondagskind.
--------------------------------------------------------------------------------
En zo slaat de titel van vandaag weer op alle stukjes.
Vandaag is het donker. Ik hou niet van donker.
De Schrijver
Hij baarde kinderen deel 5
Het zondagskind 25-10-08
Hij schrijf wel, maar waarover wist hij eigenlijk niet.. De schrijver heeft zich vandaag (zaterdag) voor de tweede keer in zijn leven verkeerd geschoren en nu bloed hij een beetje.... arme schrijver, wat is hij zielig. De schrijver voelt nu het medeleven van de lezer. Waar moet het heen met de schrijver? Hij kan niets.
Simpel antwoord:
''ergens''. Ja, dat wist hij, het leven gaat ergens heen, maar waarheen? Nee, dat wist hij niet.
..................................................................................................
Hij was gelukkig. Geschreven op een zaterdagavond. Maar toch was hij een zondagskind. Hij hoefde niets, niets behalve gelezen te worden. Geboren uit de handen van de schrijver.
.....................................................................................................
De schrijver hoopt nu dat met dit filosofische ''gebral'' duidelijk is geworden waar de titel: ''Hij baarde kinderen'' vandaan komt.
Het leven is zo logisch.
Maar toch ook weer niet.
De schrijver
maandag 20 oktober 2008
Hij baarde kinderen deel 4
Het broertje en de schrijver 18-10-08
3e pers:
Wat kan het leven toch simpel zijn. Wat kan het leven toch ingewikkeld zijn. Wat is er mooier dan te kijken naar de zilveren volle maan aan een gitzwarte hemel, met heerlijke muziek op en dan wegtedromen? De schrijver weet het niet. Er is niets beters dan te genieten van de kleine dingen des (in het) leven.
Waarom zijn problemen altijd zo ingewikkeld, zoals de beurscrisis en ......(vul zelf maar in)? Moet alles altijd zo lastig zijn, waarom is een probleem nooit makkelijk op te lossen en waarom doen mensen altijd moeilijk? Latige vragen vindt de schrijver. Mensen creeëren deze problemen vaak zelf, dus waarom zeurt de schrijver dan zo vraag je je af? De schrijver wil duidelijkheid maken. Zonder problemen zouden mensen geen mensen zijn, maar mensen min hersenen, dus geen mensen. Er is niets beters dan te genieten van de ingewikkelde dingen des levens.
1e pers:
Mijn leven is bijna perfect. Ik ben (nu nog) gezond, heb het druk en ''leef'' dus. Wat is het toch fijn om mens te zijn.
Tot de volgende week.
De schrijver.
(snapt u nu niets van de blog lees dan de inleiding oftwel deel 1)
3e pers:
Wat kan het leven toch simpel zijn. Wat kan het leven toch ingewikkeld zijn. Wat is er mooier dan te kijken naar de zilveren volle maan aan een gitzwarte hemel, met heerlijke muziek op en dan wegtedromen? De schrijver weet het niet. Er is niets beters dan te genieten van de kleine dingen des (in het) leven.
Waarom zijn problemen altijd zo ingewikkeld, zoals de beurscrisis en ......(vul zelf maar in)? Moet alles altijd zo lastig zijn, waarom is een probleem nooit makkelijk op te lossen en waarom doen mensen altijd moeilijk? Latige vragen vindt de schrijver. Mensen creeëren deze problemen vaak zelf, dus waarom zeurt de schrijver dan zo vraag je je af? De schrijver wil duidelijkheid maken. Zonder problemen zouden mensen geen mensen zijn, maar mensen min hersenen, dus geen mensen. Er is niets beters dan te genieten van de ingewikkelde dingen des levens.
1e pers:
Mijn leven is bijna perfect. Ik ben (nu nog) gezond, heb het druk en ''leef'' dus. Wat is het toch fijn om mens te zijn.
Tot de volgende week.
De schrijver.
(snapt u nu niets van de blog lees dan de inleiding oftwel deel 1)
Hij baarde kinderen deel 3
De bastaardzoon 7-10-08
We beginnen vandaag met de verhouding leering - leraar. Hoort deze goed te zijn? De schrijver weer het niet, hij vraagt het zich wel af. De schrijver heeft dan misschien geen antwoord hij heeft wel een mening. Mag een leraar tegen een leerling zeggen dat hij niet goed genoeg is?? NEE, natuurlijk niet wat een onzin. Dat is kwetsend. De schrijvers z'n vooruitkijkende blik ziet dat de lezer het helemaal met hem eens is, dat is natuurlijk logisch. Een schrijver is vaak een alwetende verteller, maar de schrijver dwaalt nu af. De leerling-leraar verhouding moet dus goed zijn. (punt!)
De schrijver vraagt zich momenteel af of de schrijver vaag schrijft. Dus vraagt de schrijver nu aan de lezer of de schrijver vaag schrijft. Schrijft de schrijver vaag??? Met de schrijvers z'n vooruitziende blik komt hier het antwoord:'' Ja, vooral die zin net... Mooi weten we dat ook weer. De schrijver is de laatste tijd in een schrijverige bui. Hij heeft deze week drie liedjes geschreven en dat vindt hij best leuk. Deze liedjes stonden al twee maanden (ongeveer) in het hoofd van de schrijver en nu zijn ze eruit, dat is best fijn. Netzoals sommige mensen zeggen dat het fijn is om klein te zijn. De schrijver is het hier wat minder mee eens.
Dit was hem dan weer, tot de volgende keer.
De Schrijver
(vind je dit verhaal nogal vaag lees dan eerst deel 1 dat is een inleiding)
We beginnen vandaag met de verhouding leering - leraar. Hoort deze goed te zijn? De schrijver weer het niet, hij vraagt het zich wel af. De schrijver heeft dan misschien geen antwoord hij heeft wel een mening. Mag een leraar tegen een leerling zeggen dat hij niet goed genoeg is?? NEE, natuurlijk niet wat een onzin. Dat is kwetsend. De schrijvers z'n vooruitkijkende blik ziet dat de lezer het helemaal met hem eens is, dat is natuurlijk logisch. Een schrijver is vaak een alwetende verteller, maar de schrijver dwaalt nu af. De leerling-leraar verhouding moet dus goed zijn. (punt!)
De schrijver vraagt zich momenteel af of de schrijver vaag schrijft. Dus vraagt de schrijver nu aan de lezer of de schrijver vaag schrijft. Schrijft de schrijver vaag??? Met de schrijvers z'n vooruitziende blik komt hier het antwoord:'' Ja, vooral die zin net... Mooi weten we dat ook weer. De schrijver is de laatste tijd in een schrijverige bui. Hij heeft deze week drie liedjes geschreven en dat vindt hij best leuk. Deze liedjes stonden al twee maanden (ongeveer) in het hoofd van de schrijver en nu zijn ze eruit, dat is best fijn. Netzoals sommige mensen zeggen dat het fijn is om klein te zijn. De schrijver is het hier wat minder mee eens.
Dit was hem dan weer, tot de volgende keer.
De Schrijver
(vind je dit verhaal nogal vaag lees dan eerst deel 1 dat is een inleiding)
Abonneren op:
Posts (Atom)